Eindelijk internet !!

Na een week hebben we eindelijk internet in Rangala, hij is alleen zo traag dat ik nog geen foto`s kan plaatsen van afgelopen. Deze zet ik erop als ik volgend weekend weer in Kisumu ben.

Maandag 9 januari 2012
Vandaag was mijn eerste stagedag. Om 8 uur werd ik verwacht op de Rangala Primary Boys School. De kinderen hadden als eerste “assemblay”. Dan staat heel de school buiten bij de vlag en marceren ze rond de vlag. Ze bidden en zingen het volkslied. Tijdens het volkslied gaat de vlag van de school omhoog. Dit gaat elke maandag zo. Op vrijdag gebeurd er ook zo iets, alleen dan word de vlag naar beneden gehaald. In het begin wist ik niet wat ik precies moest doen. Maar na een tijdje kwam de secretaresse van de headteacher. En die vertelde mij dat ik 3 vaste vakken kreeg. Lifeskills ( maatschappijleer ), Creative Art ( tekenen ), Phisical education ( sport ). En hiermee bedoelde ze ook echt dat ik in mijn eentje die vakken moest geven aan de kinderen. Ik heb toen wel aangegeven dat nog niet echt mijn opleiding was, maar dat ik er wel voor open sta. Dus de komende 5 weken mag gewoon in me eentje voor een klas met 60 kinderen staan. Dit zou in Nederland nooit gemogen hebben. Ik sta er ook van te kijken hoeveel disipline die kinderen hebben. Je hoeft alleen maar je vinger voor je mond te houden, en ze zijn alle 60 gelijk stil.
De school had ook al eerder een computer gekregen van het Kellebeek College.
Alleen deze was nog niet aangesloten. Ik heb deze computer dan ook eerst aangesloten. Nadat dit was gelukt kreeg ik veel blije reacties. Een leraar zette gelijk zijn groep aan het werk, kwam terug naar de lerarenkamer en ging heletijd film zitten kijken. En al die kinderen uit zijn klas werken dan gewoon rustig door. Echt raar om te zien, zouden we in Nederland een keer moeten proberen. Dan is het gelijk een gekkehuis in de klas. De kinderen hebben ook altijd van 3 tot 4 “games”, dan mogen ze vrij gaan sporten op het veld naast de school. Ik heb toen nog even met de kinderen gevoetbald. Maar omdat het 35 graden was en het veld vol in de zon ligt, heb ik dit maar een half uurtje vol gehouden. Die kinderen die kinderen nog wel uren doorgaan. Terwijl ze van te voren nog 2 rondes moesten lopen en allerlei warmingup opdrachten moesten doen. In de klas zitten die kinderen ook gewoon met dikke vesten en lange broeken in de banken. Echt moeilijk te bevatten dat die kinderen het soms gewoon koud hebben met 35 graden buiten. Toen ik om 5 uur thuis kwam heb ik eerst even gedoucht en gegeten. In de avond hebben we nog met een paar een horrorfilm gekeken.
dinsdag 10 januari 2012
We zitten nu al sinds zondag zonder internet. En dat is toch wel lastig als je aan je schoolopdrachten wilt werken, je mail wilt bekijken, of even je verlag op waarbenjij.nu wilt zetten.
Vandaag was mijn 2e stagedag. Ik ben vandaag voor het eerst in de klassen geweest. En heb vandaag ook pas echt gezien hoe slecht die kinderen het hebben. Al ligt het niveau van de leerling vele malen hoger dan in Nederland. In groep 4 lopen ze al met getallen van 1000 te rekenen en spreken ze beter Engels als ik. En als je ziet met wat voor materialen ze het moeten doen, sta je hier toch van te kijken. De kinderen moeten hier dan ook elke dag van 8 tot 5, soms 6, naar school. Ik had aangegeven dat ik de eerste week nog geen zelf les wilde geven en eerst wilde zien hoe de keniaanen les geven. En omdat je hier op het platteland van Kenia zit, zie echt heel veel verschil met Nederland. Alles is zó primitief. Zo was een jongentje zijn punt van z’n potlood aan het slijpen. Hij had een klein mesje, zoals die van een scheermesje, en begon hiermee zijn potlood stukje voor stukje af te slijpen. Zoals je dat doet met een stok en een zakmesje. Ik ga nou ook kijken of ik ergens puntenslijpers kan vinden. Voor de rest heb ik nog een plattegrond van de provincie gemaakt. De willen de leraren gebruiken als kijkplaat. Toen ik deze klaar had kwamen er gelijk meer leraren met tekeningen aan, en wilde dat ik deze ook in het groot wilde tekenen. Zodat de leraren kunnen laat zien waar ze het over hebben. Hier ben ik nog mee bezig. ik heb na schooltijd nog even gevoetbald met de kinderen en ben daarna naar huis gegaan.
Woensdag 11 januari 2012
Vandaag was het alweer mijn 3e stagedag. Ik mocht vandaag voor het eerst alleen les geven. Het vak wat ik vandaag kreeg was Creative Arts, tekenen. Ik moest les geven aan 50 kinderen in één klas. Ze zaten met soms wel 5 kinderen in een bankje. ( zie foto`s ) De opdracht was dat ze alles mochten tekenen wat ze uit het raam zagen, dingen zoals bomen, een auto, een huis, koeien, enzovoort. Nadat ze klaar waren met tekenen mochten ze het inkleuren met kleurpotloden. Hier waren ze erg blij mee, omdat het heel zeldzaam is dat ze kleurpotloden mogen gebruiken. De les ging gelukkig erg goed, en ik stond er van te kijken dat 50 kinderen in een klas gewoon stil kunnen werken. Je hoefde alleen maar “SILANCE” te roepen, en ze waren alle 50 gelijk stil. Maar als je ziet wat er normaal gebeurd als ze dit niet doen, snap ik het ook wel. Als de kinderen niet luisteren, word er met een smal takje kei hard tegen hun schenen geslagen. Net als een zweep. Ondanks dat die kinderen een erg dikke en donkere huid hebben, zie je nog een rode streep op die schenen. Dit was in het begin wel even wennen. Maar hoe gek het ook klinkt, na een tijdje raak je er toch wel een beetje aan gewend en moet je het gewoon negeren wat ziet. Want je kan er toch niets aan veranderen. Ik kon om 5 uur terug naar huis. Toen hebben we nog wat gegeten en in de avond film gekeken. Ik heb het wel naar me zin in Rangala. Alleen is het erg jammer dat we nog steeds geen internet hebben.
zaterdag 14 januari 2012
We zitten nou al bijna een week zonder internet., en dat begint nou toch echt wel te irriteren. We kunnen niets aan school doen, geen mail beantwoorden, en ook onze blog van waarbenjij.nu niet bijwerken. Vandaag was ik ook voor het eerst ziek. Ik heb bijna heel de nacht op de wc gezeten. Gelukkig voelde ik me wel goed genoeg om mee te gaan naar de watervallen van Yala. Dit is een dorpje ongeveer 20 minuten van Rangala vandaan. Toen we in het dorpje aankwamen moesten we eerst nog 20 minuten lopen voordat we bij de “watervallen” aan kwamen. Eenmaal daar aangekomen te zijn bleken het niet echt watervallen te zijn, maar gewoon een rivier die naar beneden stroomde richting het dal. Dit viel dus wel een beetje tegen. Maar we hadden wel mooi uitzicht over het dal. Op de terugweg van de watervallen ging mijn slipper nog kapot. Ik moest toen op mijn bloten voeten nog 15 minuten terug lopen over het hete grintpad. Dit was bijna niet te doen. Ik vind het toch wel knap dat de meeste kenianen hier heel de dag op blote voeten lopen. Toen we weer in Yala aankwamen zijn we naar de schoenmaker gelopen die langs de weg gevestigd was. Hij heeft toen ter plekke mijn slipper gemaakt voor 50 shilling ( 50 cent ). Nadat mijn slipper weer gemaakt was zijn we vertrokken naar Ugunga met de Matatu. Hier hebben nog even wat gedronken in een cafeetje en iemand uit de groep moest nog even een broek korter laten maken. Nadat dit was gelukt zijn we bij een hotel in Uganga wat gaan eten. Hierna zijn we achterop de piki piki ( moter ) terug naar het babyhome gereden. De rest van de avond het ik niet veel meer gedaan, omdat ik me eigen nog steeds niet fit voelde. Morgen ga ik waarschijnlijk mijn haar laten millimeteren door een keniaanse kapper hier uit het dorp.